Choć monolit wcale nie wyklucza przejrzystej architektury nie trudno doprowadzić do stanu gdy kod przypomina wielką kule błota (big ball of mud). Nie brakuje przykładów kodu gdzie kontrolery są umieszczanie z kontrolerami, a modele z modelami. W dużej aplikacji doprowadzi to prędzej czy później do problemów z architekturą.
Punkt wyjścia do Architektury Heksagonalnej (Hexagonal Architecture) stanowi Architektura Warstwowa. Architektura ta dzieli systemy (aplikacje) na odrębne warstwy. Zgodnie z propozycją Erica Evansa z jego "Blue Book'a" zwykle będzie ich 3 lub 4.
Kiedy tworzymy aplikację, duża jej część nie jest bezpośrednio związana z domeną, ale jest częścią infrastruktury. Typowa aplikacja zawiera dużo kodu związanego z dostępem do bazy danych, dostępem do plików, UI (User Interface).
